Mijn zoektocht duurt al heel mijn leven. Alsof ik bleef vastzitten in de "waarom-fase". De denkbeeldige laatste druppel die mijn emmer deed overlopen dateert van in 2019. Dan is mijn zoektocht écht gestart, dan ben ik compleet gecrasht maar ook ‘wakker’ geworden. Mijn "bewuste ik" werd wakker.

Na enkele jaren therapiesessies op intensieve basis te hebben gevolgd, heb ik via verschillende therapeuten en een supercoach enorm veel bijgeleerd, niet alleen over mezelf maar ook over mijn omgeving, over het leven en de zingeving ervan.

We zijn allemaal uniek. Dus zijn we ook allemaal anders. We denken, voelen en gedragen ons anders. Daarom is het noodzakelijk om eens écht stil te staan bij onszelf. 

Ergens zijn we allemaal op zoek naar erkenning, waardering, acceptatie en liefde ❤ 

Je komt tot inzichten waarom het zo belangrijk is om grenzen te stellen en waarom het zo moeilijk is om dingen te accepteren. Je leert over het belang van je eigenwaarde, je waarden en normen (want wat 'normaal' is voor jou is daarom niet normaal voor een ander zijn of haar normen). 

Zeker omdat dat de basis van onze persoonlijkheid vormt, over alle maskers heen.

Over liefhebben en loslaten, is dat niet de zingeving van ons leven?
We kunnen niet iedereen begrijpen, we zijn allemaal anders. En toch proberen we alles en iedereen te begrijpen want hoe kunnen we anders verder?

Je hebt misschien verschillende verlieservaringen meegemaakt, allemaal veel te kort op mekaar, op een te korte tijd om alles te verwerken. Je kan door fases heen moeten gaan zoals door rouwfases. Niet alleen kan je het verlies niet verwerken, aanvaarden of plaatsen maar je kan het nieuwe dat in de plaats komt ook niet verwerken, aanvaarden of plaatsen. En toch moet je het nieuwe leren integreren in jouw leven.

Je voelt dat je geen keuze hebt. Maar dat is het net, je hebt wél de keuze. Jij kiest.

Het leven is niet heel de tijd eerlijk of vriendelijk of liefdevol. Als je daar constant naar verlangt, verlang je naar iets wat niet bestaat, nooit bestond heeft en nooit zal bestaan.

Dan krijg je automatisch continu kleine (en grote) kortsluitingen, die je stilletjes aan doen crashen.

We dragen allemaal maskers om onszelf te beschermen. Ze dienden vroeger voor ons, nu niet meer.

Het wordt tijd dat de echte jij wakker wordt en zijn of haar beste leven begint te leven.

 

Weg met die maskers, weg met die muren. Al is het baksteen per baksteen, we komen er doorheen 🦾!

 

Over bakstenen gesproken: ik ben ook al meer dan 15 jaar vastgoedmakelaar, dit even ter zijde, maar ook daarmee kan ik je helpen. Bijna elke verlieservaring of identiteitscrisis heeft te maken met vastgoed.

Velen krijgen te maken met het verlaten van hun thuis en het zoeken naar een nieuwe thuis en laat dit nu mijn passie zijn!

Ik help je graag 🦾!